آمینو اسیدها Amini acides
دسته بزرگی از ترکیب های آلی دارای هر دو گروه کربوکسیل COOH ، و آمینو NH2 ، هستند.برای نمونه گلایسین را نام می بریم. اهمیت آنها در این واقعیت تجربی نهفته است که پروتئین ها به طور کلی از گروه بندی های آمینو اسید با تراکم بین گروه های NH2 و COOH پدید آمده اند و تمام آمینو اسیدهای پروتئین ها از نوع ɑ-آمینو اسیدها هستند که در آنها گروه آمینو به همان اتم کربنی که گروه کربوکسیل بر روی آن قرار دارد متصل شده است و پیکربندی گروه های نا متقارن پیرامون اتم کربن ɑ به صورت L است.
بیست و سه آمینو اسید زیر به مقادیر متفاوت ، به عنوان اجزای تشکیل دهنده بیشتر پروتئین ها شناخته شده اند :
آلانین alanine
آرژینین arginine
آسپاراژین asparagines
آسپارتیک اسید aspartic acid
سیستئین cysteine
سیستین cystine
گلوتامیک اسید glutamic acid
گلوتامین glutamine
گلیسین glycine
هیستیدین histidine
هیدروکسی لیسین hydroxylysine
هیدروکسی پرولین hydroxyproline
ایزولوسین isoleucine
لوسین leucine
لیسین lysine
متیونین methionine
فنیل آلانین phenylalanine
پرولین proline
سرین serine
تریونین threonine
تریپتوفان tryptophan
تیروسین tyrosine
والین valine
در نمایش پپتیدها ، از نام کوتاه شده آمینو اسید ها استفاده می شود که نخستین آمینو اسید آورده شده دارای گروه آمینو آزاد است. آمینو اسید های معین دیگری در برخی پروتئین ها، یافت می شوند که لزوما از نوع ɑ- یا L- آمینواسید نیستند و به صورت آزاد در طبیعت به عنوان اجزای پپتیدها یافت می شوند.
آمینو اسیدها موادی بی رنگ و بلورین هستند که ذوب شدن آنها با تجزیه همراه است و اغلب در آب انحلال پذیر و در الکل انحلال ناپذیرند.
آمینو اسیدها به عنوان اجزای سازنده پروتئین ها ، از اجزای مهم غذای حیوانات هستند.
آمینو اسیدهای معینی از آمونیاک و سایر مواد بدون نیتروژن در بدن ساخته می شوند.
سایر آمینو اسیدها از آمینو اسیدهای دیگر ساخته می شوند.
برای نمونه تیروسین از فنیل آلانین و سیستین از متیونین. ولی بسیاری از آمینو اسیدها بایستی جز ضروری جیره غذایی باشند.