مواد شیمیایی آزمایشگاهی همانگونه که از نامشان پیداست به دسته ای از ترکیبات شیمیایی گفته می شود که در آزمایشگاه های پزشکی، آزمایشگاه های دارویی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرند.

اصولا در آزمایشگاه های تحقیقاتی به دلیل حساسیت های موجود، از مواد شیمیایی خالص (مرک، سیگما، فلوکا) استفاده می شود چرا که کوچکترین ناخالصی می تواند جهت تحقیقات را تغییر دهد.

از معمول ترین مواد شیمیایی آزمایشگاهی می توان به آب دیونیزه، استون، اتانول، تولوئن، انواع نمک ها و… اشاره کرد.

برای اطمینان از خلوص مواد می توان به اطلاعات سازنده کاتالوگ ، آنالیز یا MSDS) ) مراجعه کرد و یا از روش هایی مانند طیف سنج رزونانس مغناطیسی (NMR) و یا کروماتوگرافی گازی (GC) استفاده نمود.

همانطور که قبلا ذکر شد مواد شیمیایی آزمایشگاهی در صنایع مختلف کاربرد دارد. در ادامه به برخی از کاربردهای مواد شیمیایی آزمایشگاهی در هر بخش اشاره می کنیم:

استون چیست ؟

استون ، اولین و مهمترین عضو گروهی است که کتون نام دارند. این ماده مایعی سمی ، روان ، بی‌رنگ با بویی نسبتا خوب شبیه بوی میوه است. بدلیل قطبیت بالا ، حلال خوبی برای اکثر ترکیبات آلی بشمار می‌رود. استون ، بخوبی در آب ، اتانول و اتر حل می‌شود.

استون معمولا بعنوان حلال و پاک‌کننده لاک ناخن استفاده می‌شود. استون به اندازه کم در خون و ادرار یافت می‌شود، اما مقدار آن در موقع گرسنگی و همچنین در بیماری دیابت با کمبود شدید اکسیژن در خون و ادرار افزایش می‌یابد.

استون چیست ؟

آستون به انگلیسی Acetone با نام گذاری ایوپاک "پروپانون" ، ساده‌ترین کتون با فرمول مولکولی CH3)2CO) و یکی از لکه‌برها است.

استون فرار، بی‌رنگ و به شدت آتش گیر است که توسط حییم وایزمن کشف شده است و مصرف بسیار زیادی در صنعت به عنوان حلال دارد.

استونیتریل

استونیتریل یک ترکیب شیمیایی با فرمول CH3CN مایعی بی رنگ و ساده ترین نیتریل آلی است.

استونیتریل  به عنوان محصول جانبی آکریلونیتریل تولید می شود.

استونیتریل عموما به عنوان یک حلال آلوتیک قطبی در سنتز آلی و در تصفیه بوتادین استفاده می شود.